Σπιτικός τραχανάς – Σταρένιος και γλυκός

Σπιτικός τραχανάς – Σταρένιος και γλυκός : Τον φτιάχνουμε το καλοκαίρι για να έχουμε τον χειμώνα με συνταγή από την Αναστασία μας.

Στο άρθρο που ανέβηκε, για το πώς φτιάχνουμε λαζάνια και χυλοπίτες ανέφερα ότι η παρασκευή τους,

μαζί με αυτή του τραχανά είναι από τις πιο έντονες αναμνήσεις που έχω από τα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων.

Και ενώ ομολογουμένως οι χυλοπίτες και τα λαζάνια είναι κάτι που βρίσκαμε κουραστικό και παρακαλούσαμε η μαμά

και η γιαγιά να αποφασίσουν να αγοράσουν του εμπορίου για να γλιτώσουμε τη βαρετή στα μάτια μας δουλειά,

ο τραχανάς ήταν κάτι που περίμενα με ανυπομονησία. Γιατί ήξερα ότι θα είχα την “ανταμοιβή” μου.

Ένα πιάτο ζεστό τραχανά, όπως ήταν από την κατσαρόλα. Πριν ξεκινήσει η διαδικασία της αποξήρανσης του.

Και το καλύτερο είναι ότι το ήξερε και η γειτόνισσα πόσο μου άρεσε ο φρέσκος τραχανάς.

Νέω φρόντιζε και εκείνη να μου βγάζει το πιατάκι μου. Και έτρεχα με λαχτάρα να το πάρω. Ένα πιάτο γεμάτο αγάπη. Όπως ήξεραν τότε να αγαπούν οι αγνοί άνθρωποι.

Γεμάτη αναμνήσεις λοιπόν η σημερινή μας συνταγή, τραχανάς σπιτικός που θα αποξηράνουμε για να τον έχουμε όλο το χρόνο.

Υπάρχουν διάφορα είδη τραχανά. Γλυκός, ξινός, νηστίσιμος, σταρένιος, ξινόχοντρος. Μάλιστα στη Χίο υπάρχει ένα βότανο, το τραχανόχορτο όπως το λένε εκεί

που το βάζουν και αποκτά ο τραχανάς τους χαρακτηριστική γεύση. Αυτός που φτιάχνουμε εμείς είναι ο χοντρός σταρένιος.

Με γάλα και μπουλουγούρι (πλιγούρι), δηλαδή σπασμένο στάρι που παίρναμε χύμα από αγρότες που είχαν δικά τους σπαρτά.

Επειδή πλέον είναι εξαιρετικά δυσεύρετο, μπορούμε να βάλουμε πλιγούρι του εμπορίου. Η γεύση δεν θα είναι 100% ίδια αλλά θα εξακολουθήσει να είναι εξαιρετική.

Μια άλλη δυσκολία είναι να βρούμε το χοντρό κόσκινο που χρειάζεται.

Η δική μου πατέντα είναι να το βάλω στο σουρωτήρι των μακαρονιών. Και αν έχετε και μεταλλικό σουρωτήρι ακόμα καλύτερα.

Πάμε να τον φτιάξουμε

Η αναλογία είναι η εξής : 1 κιλό μπουλουγούρι, 2 κιλά γάλα κατά προτίμηση πρόβειο ή μείξη με κατσικίσιο, μια μέτρια χούφτα αλάτι κατά προτίμηση χοντρό

Εκτέλεση

Πριν ξεκινήσουμε ετοιμάζουμε την επιφάνεια που θα τον απλώσουμε.

Βάζουμε σε ένα τραπέζι ή κρεβάτι 1-2 κουβέρτες για προστασία από τη θερμοκρασία.

Στρώνουμε από πάνω λευκό τραπεζομάντηλο ή σεντόνι και από πάνω καλύπτουμε με λαδόκολλα.

Ξεκινάμε την παρασκευή του τραχανά.

Οι παλιές νοικοκυρές το έκαναν το απόγευμα έτσι ώστε να προλάβουν το πρωί να ξεκινήσουν να τον ξηραίνουν.

Σπιτικός τραχανάς – Σταρένιος και γλυκός…

Βάζουμε σε μέτρια φωτιά την κατσαρόλα, φροντίζοντας να είναι μεγάλη για να χωρέσει και το πλιγούρι, με το γάλα μέχρι να πάρει βράση

(αν το γάλα είναι φρέσκο καλό είναι να ρίξετε μέσα ένα κουταλάκι σόδα μαγειρική ώστε να είστε σίγουροι πως το γάλα δεν θα “κόψει”), ανακατεύοντας συχνά για να μην κολλήσει.

Μόλις το γάλα φουσκώσει ρίχνουμε μέσα το αλάτι και ανακατεύουμε πολύ καλά μέχρι να διαλυθεί στο γάλα.

Ύστερα ρίχνουμε το μπουλουγούρι και ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να αρχίσει να πήζει. Να γίνει σαν μια πολύ πηχτή κρέμα.

Όταν  είναι έτοιμο αδειάζουμε προσεκτικά με την κουτάλα το περιεχόμενο μέσα σε ένα ταψί. Μεταφέρουμε το περιεχόμενο του ταψιού στο τραπέζι.

Σε αυτό το σημείο δεν ξεχνάμε να κρατήσουμε λίγο για να φάμε φρέσκο.

Αν χρειαστεί γεμίζουμε το ταψί μας περισσότερες από μία φορές.

Ξεκινάμε να ρίχνουμε πάνω στη λαδόκολλα κουταλιές τραχανά.

Μόλις ο τραχανάς κρυώσει λίγο, αρχίζουμε να τον κόβουμε σε μικρότερα κομμάτια. Λίγο αργότερα τον κόβουμε σε ακόμη πιο μικρά κομμάτια.

Πιο μετά σε τρίτη φάση τον κόβουμε σε ακόμα μικρότερα ακόμη, τρίβοντας και τον τραχανά ανάμεσα στα χέρια μας.

Το επόμενο πρωί, βγάζουμε τις λαδόκολλες από το τραπέζι. Παίρνουμε τον τραχανά και τον τρίβουμε λίγο ακόμα με τα χέρια. Να έχει μέγεθος περίπου όσο ένα στραγάλι.

Και τώρα είναι η ώρα του κοσκινίσματος. Γεμίζουμε το κόσκινο με τραχανά και ξεκινάμε το κοσκίνισμα.

Αν κάποιο κομμάτι δεν περνάει το σπάμε πρώτα λίγο με το χέρι μας. Κάνουμε αυτή τη δουλειά μέχρι να περάσει όλος ο τραχανάς από το κόσκινο.

Και ξεκινάει το άπλωμα. Αν έχουμε κάποιο τραπέζι σε εξωτερικό χώρο που μπορούμε να βάλουμε από πάνω τούλι ή κουνουπιέρα, τον απλώσουμε εκεί.

Φροντίζουμε να έχουμε από κάτω λευκό σεντόνι ή τραπεζομάντηλο. Αφού τον απλώσουμε κάνουμε μικρά αυλάκια με τα δάχτυλα μας για να στεγνώσει καλύτερα.

Αν δεν έχουμε τραπέζι εύκαιρο, τότε τον απλώνουμε σε ρηχά και φαρδιά ταψιά, κάνοντας τα χαρακτηριστικά αυλάκια και σκεπάζουμε απαραίτητα με τούλι.

Το βράδυ μπαίνει μέσα και το πρωί βγαίνει κάτω από τον καυτό ήλιο, αφού πρώτα ανακατευτεί καλά. Αυτή η διαδικασία μπορεί να πάρει και 10 – 15 ημέρες.

Φυλάμε τον τραχανά μας σε λευκή μαξιλαροθήκη σε καλά αεριζόμενο χώρο χωρίς έντομα.

Διαφορετικά τον βάζουμε σε γυάλινα βάζα, βάζουμε από πάνω μεμβράνη, κλείνουμε καλά και αποθηκεύουμε σε δροσερό μέρος.

Είναι το ιδανικό ταίρι για τις χυλοπίτες στην αγαπημένη μας σούπα, ενώ μπορεί να δώσει ιδιαίτερη γεύση σε ένα κοκκινιστό κοτόπουλο.

Και φυσικά τρώγεται και σκέτος με λίγη τριμμένη ντοματούλα σε μια απλή, άκρως γευστική σούπα. Αν και εγώ τον προτιμώ και σαν γέμιση στις ντομάτες μου.

Προσοχή! Επειδή ο τραχανάς περιέχει ήδη αλάτι, δεν αλατίζουμε ποτέ τα φαγητά που τον περιέχουν!

Σπιτικός τραχανάς – Σταρένιος και γλυκός : Τον φτιάχνουμε το καλοκαίρι για να έχουμε τον χειμώνα με συνταγή από την Αναστασία μας.