Έλα μικρή – Θα πάμε στις Σέρρες με τη Νταλίκα – Ετοιμάσου

Έλα μικρή – Θα πάμε στις Σέρρες με τη Νταλίκα – Ετοιμάσου

Έλα μικρή – Θα πάμε στις Σέρρες με τη Νταλίκα – Ετοιμάσου.

Κάπως έτσι θυμάμαι εκείνη την πρώτη φορά, που άκουσα από τον θείο μου τον Μάκη αυτά τα λόγια… Πρέπει να ήμουν κάπου γύρω στην 5η με 6η Δημοτικού,

αν και η μνήμη μου, τώρα πια στα 45 κάνει νούμερα, είναι κάποια πράγματα τόσο βαθιά χαραγμένα μέσα μου, κάποια βιώματα,

που ακόμα κι αν ξεχνάω λεπτομέρειες, δεν ξεχνάω την ουσία…

Αμέσως κοίταξα τη μαμά και το μπαμπά, για να πάρω το οκ και να διαπιστώσω βέβαια ότι ισχύει αυτό που ακούω… Εκείνοι μου είπαν να πάω

να ετοιμάσω ένα σακ βουαγιάζ και πως αν υποσχεθώ ότι θα ακούω τον θείο μου και θα είμαι καλό παιδί, μπορώ να πάω…

Έφυγα τρέχοντας για το δωμάτιό μου, λες και φοβόμουν μην αλλάξουν γνώμη… Για πότε έφτιαξα τα πράγματά μου, δεν φαντάζεστε !

Σε χρόνο dt, ήμουν έτοιμη… Θείε, θα είμαστε πολλές ώρες στον δρόμο; Ήταν η επόμενη ερώτηση που έκανα… Ναι, μου λέει εκείνος, αλλά μην ανησυχείς,

θα σου ανοίξω το πάνω κρεββάτι και θα ξαπλώσεις να τα βλέπεις όλα από ψηλά ! Πέταξα από τη χαρά μου ! Θείε, τι ώρα θα φύγουμε, η επόμενη ερώτηση…

Μόλις βραδιάσει, η απάντηση… Προλαβαίνουμε να πάμε στο δισκοπωλείο πριν; Συνέχισα εγώ… Ήθελα να αγοράσω τη νέα κασέτα του Ricky Martin

που είχε μόλις κυκλοφορήσει, για να την βάλω στο Walkman μου και να την ακούω στην διαδρομή… Και μου το έκαναν και αυτό το χατίρι !

Η επόμενη εικόνα που έχω, είναι εμένα, να «σκαρφαλώνω» στο πάνω κρεββάτι στην τεράστια, στα παιδικά μου μάτια, νταλίκα

(ήταν φυσικά μεγάλη, έτσι κι αλλιώς, αλλά στα παιδικά μου μάτια, φάνταζε ακόμα πιο μεγάλη, γίγας).

Δεν θυμάμαι αν κάποια στιγμή αποκοιμήθηκα, θυμάμαι όμως να είμαι ξαπλωμένη εκεί πάνω, στο πιο ψηλό σημείο του οχήματος (εσωτερικά),

να κοιτάζω τον δρόμο και να ακούω με τα ακουστικά στα αυτιά μου τα τραγούδια από την ολοκαίνουργια κασέτα μου… Τι όμορφα που ήταν… Μια υπέροχη παιδική ανάμνηση…

Σε ευχαριστώ πολύ θείε Μάκη για αυτή την όμορφη εμπειρία… Δεν ήταν η μοναδική, αλλά ήταν η πρώτη και αυτή που με έκανε να αγαπήσω τα ταξίδια…

Και τώρα που σε αποχαιρετάμε, τώρα που εσύ έφυγες για το μεγαλύτερο, το τελευταίο σου ταξίδι, εύχομαι να είσαι στο πιο ψηλό σημείο και να μας βλέπεις όλους από ψηλά !!!

Καλό σου ταξίδι !

Μπορεί να είναι αταίριαστο… αλλά… με αυτό σε αποχαιρετώ !

 

YouTube player

 

Έλα μικρή – Θα πάμε στις Σέρρες με τη Νταλίκα – Ετοιμάσου.

 

 

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

error: Content is protected !!
Exit mobile version