Επικοινωνιολόγος αυτός ο απαραίτητος για κάποιους – Editorial

Επικοινωνιολόγος αυτός ο απαραίτητος για κάποιους – Editorial.

Ζούμε στην Ελλάδα που ισχύει το καθεστώς…. Πως ότι δηλώσεις είσαι… Το συναντάμε περίτρανα καθημερινά γύρω μας σε πολλά και διάφορα.

Καλό είναι όμως, να μην το κάνουμε αυτό όλοι και για μερικά ζητήματα να απευθυνόμαστε στους ειδικούς του κάθε τομέα.

Όπως και με τις εκλογές και τις επικοινωνιακές τακτικές των Δήμων.

Έχω γράψει και έχω γκρινιάξει μάλιστα, πολλές φορές, ειδικά για τον δικό μας Δήμο, Σπάτων – Αρτέμιδος, ότι δεν έχει γραφείο τύπου και όχι μόνο αυτό,

αλλά κι αν κάποιοι άνθρωποι θεωρητικά ασχολούνται με το κομμάτι της επικοινωνίας, σίγουρα δεν το κάνουν πετυχημένα.

Όπως έχω πει άπειρες φορές, ο καθένας σπουδάζει κάτι για να έχει τις απαιτούμενες γνώσεις να εξασκεί ένα επάγγελμα…

Για παράδειγμα εγώ, δεν έχω σπουδάσει ιατρική, άρα θα ήταν λάθος να πάω να κάνω τον γιατρό…

Έτσι λοιπόν, ο Επικοινωνιολόγος – αυτός που το έχει σπουδάσει λέμε – ασχολείται με την επιστημονική,

μεθοδευμένη και στοχευμένη προσέγγιση στη διαδικασία ανταλλαγής μηνυμάτων.

Μπορεί να δραστηριοποιείται σε ένα μόνο κομμάτι αυτής της διαδικασίας όπως είναι για παράδειγμα η παρατήρηση και ανάλυση

του τρόπου λειτουργίας των μέσων επικοινωνίας, υλικών, τεχνικών (εικόνα, ήχος, κλπ) αλλά και κοινωνικών, πολιτικών

ή ακόμη και ψυχολογικών (γλώσσα, ήθη και έθιμα, πολιτικό σύστημα, συνήθειες, φόβοι και ανασφάλειες). Έτσι τον ενδιαφέρει κάθε τι

που θα μπορούσε να ενταχθεί σε ένα επικοινωνιακό μοντέλο ακόμη και με παραμέτρους απρόβλεπτες.

Ιδιαίτερα σημαντική είναι η ένταξη του επικοινωνιολόγου και των ενεργειών ή παραλείψεων του σε έναν ελάχιστο

κώδικα δεοντολογίας που θα οριοθετεί όχι μόνο τα νομικά όρια αλλά και τα ηθικά.

Είναι πρώτιστη ευθύνη του ίδιου του επικοινωνιολόγου ο αυτοέλεγχος αλλά και της κοινωνίας να επαγρυπνεί αλλά ενδεχομένως και να τιμωρεί

όσους επικοινωνιολόγους είτε σκόπιμα είτε από αμέλεια ενεργούν κατά αυτής βραχυπρόθεσμα ή σε βάθος χρόνου.

Οι επικοινωνιολόγοι χρησιμοποιούν διάφορες τεχνικές που μπορούν να δημιουργήσουν σκόπιμα θόρυβο ή αποπροσανατολισμό.

Η χρήση των δεδομένων της βιολογίας αλλά και της ψυχολογίας σε ένα επικοινωνιακό πρόγραμμα δημιουργούν αυτόματες αντιδράσεις στο κοινό στόχο.

Η κατάσταση αυτή θα μπορούσε να θεωρηθεί καθεστώς απάτης, πλάνης ή απειλής.

Είναι επίσης ευθύνη κάθε ατόμου και ιδιαίτερα πολίτη ή καταναλωτή να ελέγχει εάν και κατά πόσο έχει στοχοποιηθεί

σε ένα πρόγραμμα επικοινωνίας και για ποιον λόγο. Η αμφισβήτηση όσων ακούγονται και λέγονται ακόμη και από πηγές

που θεωρούνται αξιόπιστες είναι καθήκον ιδιαίτερα όταν η σχετική απόφαση του ατόμου δεν είναι δυνατόν

να ανακληθεί ή να τροποποιηθεί χωρίς κόστος.

Η δύναμη ενός κατευθυνόμενου μηνύματος είναι τόσο μεγάλη στην πολιτική έτσι ώστε σήμερα δεν νοείται υποψήφιος

που δεν υποστηρίζεται επικοινωνιακά από σύμβουλο επικοινωνίας.

Οι οικονομικοί όσο και οι πολιτικοί οργανισμοί χρησιμοποιούν επίσης επικοινωνιολόγους σε περιπτώσεις αντιμετώπισης κρίσεων,

απρόβλεπτων δηλαδή καταστάσεων που εξελίσσονται σε ανεξέλεγκτα περιβάλλοντα, κινδύνου, πανικού, τρομοκρατίας, επίθεσης, απειλής, κλπ.

Στην Ελλάδα ο επικοινωνιολόγος έχει πάρει μια ιδιαίτερη μορφή που δεν ταυτίζεται με εκείνη του ειδικού

ή συμβούλου επικοινωνίας (Communication Specialist) που συναντάμε στο εξωτερικό.

Οπότε… ας κάνει ο καθένας το επάγγελμά του και ας μην μπερδευόμαστε όλοι μαζί ένα κουβάρι…

Και πιστέψτε με… κάποιοι που νομίζετε ότι ΔΕΝ τον έχετε ανάγκη, πλανάστε…

Επικοινωνιολόγος αυτός ο απαραίτητος για κάποιους – Editorial.