Στόχος για το 2024 να μην μπω φυλακή ή ψυχιατρείο

Στόχος για το 2024 να μην μπω φυλακή ή ψυχιατρείο

Στόχος για το 2024 να μην μπω φυλακή ή ψυχιατρείο.

Ένα editorial διαφορετικό από τα συνηθισμένα, ένα editorial λίγο πιο… προσωπικό, επηρεασμένο τόσο από την δική μου καθημερινότητα,

όσο και από την άσχημη επικαιρότητα… που μια εικόνα που πόσταρε μια φίλη στο facebook με ενέπνευσε να το κάνω τίτλο σε αυτό το κείμενο…

(είναι η εικόνα εξωφύλλου του άρθρου).

Να πω Καλή χρονιά, μήπως και το πιστέψουμε δηλαδή γιατί μόνο καλά δεν έχει ξεκινήσει… και φυσικά μιλάω για τις τραγικές ειδήσεις

αυτών των ημερών. Όχι δεν είναι η πρώτη φορά, αλλά… κάθε φορά λέμε ή ευχόμαστε ή ελπίζουμε να είναι η τελευταία φορά,

να είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό… Αλλά δεν είναι…

Μανάδες σκοτώνουν τα παιδιά τους, άντρες δολοφονούν τις γυναίκες τους, παιδιά κακοποιούν παιδιά, ενήλικες κακοποιούν παιδιά,

φίλος σκοτώνει φίλο, συγγενής κακοποιεί παιδί κλπ κλπ κλπ και τέλος δεν έχει ο κατάλογος…

Άνθρωποι με ψυχικά νοσήματα που σίγουρα χρειάζονταν βοήθεια, ΠΡΙΝ, ΠΡΙΝ γίνει το κακό, ΟΜΩΣ… ζούμε σε μια κοινωνία που νοσεί,

το έχω πει πολλές φορές, θα το πω κι άλλες άπειρες…

Από τη μια η αδιαφορία για τον πλησίον, από την άλλη οι τρελοί ρυθμοί της καθημερινότητας που μας έχουν επιβάλλει, η έλλειψη ενσυναίσθησης

(άγνωστη έννοια για πολλούς) αλλά και ο ανύπαρκτος κρατικός μηχανισμός, γιατί ναι, δεν είμαστε όλοι αδιάφοροι, δεν είμαστε όλοι παρτάκηδες

καθώς και εαυτούληδες, ΟΜΩΣ, δυστυχώς σε αυτή την όμορφη Ελλαδίτσα, ΔΕΝ μπορείς να βοηθήσεις κανέναν, αν ο ίδιος δεν θέλει

να βοηθηθεί και αυτό το λέω εκ πείρας ενώ το υπογράφω και με τα δύο χέρια.

Βλέπεις έναν άνθρωπο και κάτι σε προβληματίζει – δεν είναι δυνατόν να κάνεις διάγνωση βέβαια, δεν είμαστε όλοι γιατροί – αντιλαμβάνεσαι όμως

μια ψυχική αστάθεια, μια περίεργη συμπεριφορά, κάτι που σου χτυπάει καμπανάκι… Μιλάς στον άνθρωπο αυτόν και αντιλαμβάνεσαι ότι δεν «βλέπει»

το θέμα του και φυσικά νομίζει πως είναι μια χαρά – σύνηθες άλλωστε σε ψυχικές ασθένειες – οπότε ψάχνεις άλλον τρόπο να βοηθήσεις… και εκεί…

είσαι αντιμέτωπος με το κράτος… το ανύπαρκτο κράτος…

Δεν υπάρχει κανείς να σε βοηθήσει… Ψάχνεις από εδώ, τηλεφωνείς από εκεί… Τίποτα… Απογοήτευση και τελικά ; Παραίτηση… και έχω πει πολλές φορές,

δεν μπορείς να σώσεις κάποιον, αν ο ίδιος δεν θέλει να σωθεί, μα σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να σώσεις κάποιους αθώους, γύρω από τον ασθενή…

Τεράστιο ζήτημα με πολλές προεκτάσεις (ζω προσωπικά μια κατάσταση σοβαρή) και θα μπορούσα να γράφω για ώρες… μα θα κουράσω…

Θα ήθελα όμως τις απόψεις αλλά και τις γνώμες σας στο info@artemidaspatanews.gr και γιατί όχι, να επανέλθω με άλλο κείμενο…

Μαριλένα ΜΚ

Στόχος για το 2024 να μην μπω φυλακή ή ψυχιατρείο.

 

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

error: Content is protected !!
Exit mobile version