41 Μαρτίων γίνεται η Αναστασία μας και ήρθε η ώρα να την γνωρίσουμε
41 Μαρτίων γίνεται σήμερα η Αναστασία μας και ήρθε η ώρα να την γνωρίσουμε…
Εσείς δηλαδή αγαπητοί αναγνώστες μας να την γνωρίσετε !
Εγώ έχω την τύχη να την ξέρω πολλά χρόνια !!! Είναι φίλη και αδελφή !
Όπως θα ξέρετε ήδη, όσοι παρακολουθείτε τακτικά το site μας, η Αναστασία μας είναι η ψυχή στην κατηγορία Συνταγές !
Εκεί μας δίνει συνταγές, ιδέες, συμβουλές και μοιράζεται μαζί μας τα… μυστικά της κουζίνας της !
Με ένα «αυτοβιογραφικό κείμενο» λοιπόν, πάμε να γνωρίσουμε την Αναστασία μας !
«Γεννήθηκα σ’ ένα χωριό, Τετάρτη μεσημέρι
γιατρός δεν με ξεπέταξε, μα μιας μαμής το χέρι
λέει ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια του Βασίλη Παπακωνσταντίνου του οποίου είμαι φανατική θαυμάστρια.
Αν έλεγε Παρασκευή βράδυ θα περιέγραφε ακριβώς τη γέννηση μου.
Το χωριό αυτό είναι το Κρανίδι της Αργολίδας. Εκεί γεννήθηκα και μεγάλωσα.
Έφυγα για πρώτη φορά το 1998 όταν ξεκίνησα τις σπουδές μου στο Τμήμα Τουριστικών Επιχειρήσεων του τότε ΤΕΙ Αθήνας, σημερινό Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής.
Μέχρι το 2004 το Κρανίδι ήταν η βάση μου.
Τα καλοκαίρια δούλευα στη Μύκονο και τους χειμώνες επέστρεφα στο πατρικό μου.
Την άνοιξη του 2004 η τύχη μου με έσπρωξε στις Σπέτσες. Αρχικά για δουλειά.
Όμως πολύ σύντομα γνώρισα τον άντρα της ζωής μου και πλέον πατέρα του Θείου Δώρου της ζωής μου της σχεδόν δεκατετράχρονης σήμερα Θεοδώρας μου.
Από τότε ζω μόνιμα στην Αρχόντισσα του Αργοσαρωνικού.
Η σχέση μου με τη μαγειρική θα έλεγα ότι είναι γονιδιακή.
Δύο από τους αδελφούς του πατέρα μου ήταν επαγγελματίες μάγειρες.
Ενώ από όσο έχω ακούσει και ο παππούς μου μαγείρευε εξαιρετικά.
Λένε ότι έφτιαχνε σάλτσες και μοσχοβολούσε η γειτονιά.
Ο δε πατέρας μου φτιάχνει την καλύτερη κακαβιά (ψαρόσουπα που έφτιαχναν στα καΐκια) που έχω φάει ποτέ, ενώ είναι και φοβερός – άοκνος ψήστης.
Από την μεριά της μάνας μου κληρονόμησα την αγάπη για την “οικιακή οικονομία”.
Για τα γλυκά του κουταλιού που έφτιαχνε όταν ήταν η εποχή του κάθε φρούτου και είχε όλο το χρόνο γλυκό (όταν δεν ανακαλύπταμε το κρυμμένο βάζο)
για τις χυλοπίτες, τα λαζάνια και τον τραχανά, για τα παραδοσιακά μας φαγητά.
Η μάνα μου, όπως και η γιαγιά μου αλλά και όλες οι γυναίκες της εποχής εκείνης πάντρευαν τα προϊόντα που οι ίδιοι παρήγαγαν με 1002 διαφορετικούς τρόπους, φτιάχνοντας ισάριθμα φαγητά και γλυκά.
Πρώτο και καλύτερο το φημισμένο Κρανιδιώτικο λάδι.
Και ύστερα το αλεύρι, το γάλα, τα αυγά, τα αμύγδαλα, τα χόρτα από το βουνό και τα λαχανικά από το μποστάνι.
Αυτή είναι η βάση της παραδοσιακής μας κουζίνας.
Αυτήν κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας και αυτήν προσπαθούμε να μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας.
Η αγάπη μου για τη μαγειρική, ειδικά όταν αυτή συνδυάζεται με την παράδοση είναι τέτοια που όταν χάσαμε την αγαπημένη μου θεία το μόνο δικό της αντικείμενο που ζήτησα ήταν το τετράδιο με τις συνταγές της.
Κάθε φορά που το ανοίγω και φτιάχνω κάτι δικό της συγκινούμαι.
Γιατί νιώθω να είναι κοντά μας μέσα από τις γεύσεις και από τις μυρωδιές. Και αυτό είναι κάτι μοναδικό. Μαγικό θα έλεγα…
Στα δύο πρώτα εξάμηνα της σχολής μου είχαμε εργαστηριακά μαθήματα εισαγωγής στην επαγγελματική μαγειρική και μαζικής παραγωγής φαγητών.
Αυτά με επηρέασαν πολύ στον τρόπο που μαγειρεύω ενώ μου έδωσαν και αρκετές από τις πιο αγαπημένες μου συνταγές.
Μια βασική αρχή που κράτησα από τότε είναι αυτό που μας έλεγε ο καθηγητής μας ότι
ένας κακός μάγειρας αν πάρει μια άριστη πρώτη ύλη μπορεί πολύ εύκολα να βγάλει ένα κακό φαγητό,
ενώ ένας κορυφαίος μάγειρας αν η πρώτη ύλη του είναι κακή δεν θα βγάλει ποτέ άριστο φαγητό, όσο ικανός και αν είναι.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι αν και έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια από τότε, τα βιβλία της μαγειρικής της σχολής τα χρησιμοποιώ ακόμα και σήμερα και είναι αναμφίβολα τα πιο χρήσιμα.
Σαν σύγχρονος άνθρωπος δεν θα μπορούσα να μη συμβαδίζω με την εποχή μου και να μην χρησιμοποιώ το διαδίκτυο.
Το οποίο πλέον είναι και αυτό μια δεξαμενή μαγειρικών ιδεών.
Ότι μου κάνει κλικ το δοκιμάζω και αν είναι καλό το καταχωρώ στο βιβλίο των συνταγών μου.
Αγαπημένη μου μαγείρισσα είναι η Ειρήνη από το Paxxi.gr.
Όλα αυτά ήρθαν και έδεσαν. Και με διαμόρφωσαν σαν άνθρωπο, σαν μάνα και σαν νοικοκυρά.
Και όταν η φίλη – αδερφή μου η Μαριλένα μου πρότεινε να αναλάβω το μαγειρικό κομμάτι για το νέο της site, δημιουργώντας τις “Συνταγές της Αναστασίας”
δεν μπόρεσα να αντισταθώ στην πρόκληση, αν και δεν νιώθω ότι είμαι κάτι ξεχωριστό, ούτε προσπάθησα πότε να δηλώσω μαγείρισσα. Καλοφαγού ναι.
Παρόλο που ο χρόνος μου μοιράζεται ανάμεσα στη δουλειά (για όσους δεν με ξέρουν να αναφέρω ότι δουλεύω σαν ταμίας σε σούπερ μάρκετ),
το παιδί και το σπίτι, ξεκλέβω λίγο χρόνο για να ετοιμάζω τις συνταγές για τους αναγνώστες μου.
Αρκετές φορές έχω και βοηθό το κοριτσάκι μου που έχει και αυτή το ίδιο πάθος για τη μαγειρική.
Και φροντίζω να μου μένει και λίγος χρόνος για το άλλο αγαπημένο μου χόμπι.
Το πλέξιμο με βελονάκι για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Είμαι η Αναστασία, μαμά της Θεοδώρας, δημιουργός των “Συνταγών της Αναστασίας” στο Artemidaspatanews.gr,
αγαπώ πολύ τις παραδοσιακές συνταγές, τα γλυκά του κουταλιού και τα σπιτικά λικέρ, είμαι οπαδός των απλών και νόστιμων φαγητών γιατί,
όπως έλεγε και ο πρωτοπόρος Νικόλαος Τσελεμεντές, “δεν χρειάζεται να ανακατέψεις πολλά υλικά για να βγάλεις ένα νόστιμο φαγητό”, και σήμερα κλείνω τα 41.
41 Μαρτίων λοιπόν. Να με χαίρεστε βρε !!!!»
41 Μαρτίων γίνεται σήμερα η Αναστασία μας και αυτό ήταν το κείμενο της Αναστασίας.
Με τη σειρά μου (Μαριλένα εδώ) θέλω να της ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου,
Χρόνια πολλά ! Χρόνια καλά ! Χρόνια ευτυχισμένα !
Όπως προανέφερα η Αναστασία είναι μια πραγματική φίλη – αδελφή και έχει πολύ σημαντικό ρόλο στην ζωή μου, στην καθημερινότητά μου.
Όμως η συμβολή της τεράστια και ουσιώδης και στο Artemida Spata News… Πραγματικά η ενότητα Συνταγές της Αναστασίας είναι από τις πιο πετυχημένες !
Την ευχαριστώ λοιπόν και από εδώ, ειλικρινά !
Σε αγαπώ πολύ Αναστασάκι μου !
41 Μαρτίων γίνεται σήμερα η Αναστασία μας ! Να σε χαιρόμαστε !
Και φυσικά, στην ενότητα Συνταγές (κλικ στον σύνδεσμο), βρίσκετε όλα τα άρθρα της Αναστασίας μας !
