Πανηγύρι Ζωοδόχου Πηγής Κερατέας 2024 – Δήμος Λαυρεωτικής
Πανηγύρι Ζωοδόχου Πηγής Κερατέας 2024 – Δήμος Λαυρεωτικής.
Το Παραδοσιακό Πανηγύρι της Ζωοδόχου Πηγής Κερατέας, του Δήμου Λαυρεωτικής, θα γίνει την Παρασκευή 10 Μάϊου 2024,
μετά την πρωινή Δοξολογία, με φαγητό, κρασί μα και χορό με ζωντανή μουσική.
Η πρόσκληση του Δήμου : «Ο Δήμος Λαυρεωτικής σας προσκαλεί στο παραδοσιακό πανηγύρι της Ζωοδόχου Πηγής. Πρόσκληση. Ο Δήμος Λαυρεωτικής
σας προσκαλεί στο παραδοσιακό πανηγύρι της Ζωοδόχου Πηγής, την Παρασκευή 10 Μαΐου 2024 στην Παναγία Γκαρικά Κερατέας μετά την πρωινή δοξολογία.
Θα υπάρχει φαγητό, κρασί και χορός με ζωντανή μουσική!
Σας περιμένουμε όλους εκεί».
Η Παναγία Γκαρικά βρίσκεται ανατολικά της Κερατέας σε μια απόσταση 3.5 χλμ. από το κέντρο της πόλης, κτισμένη σε ένα λοφίσκο
σε μια πολύ όμορφη τοποθεσία κατάφυτη με πεύκα αλλά και ελαιόδεντρα, με περιβόλια καθώς και αμπέλια.
Ο ναός βρίσκεται μέσα σε ένα μεγάλο περίβολο, με ψηλά πεύκα μα και υψηλό μαντρότοιχο ενώ είναι πρόσφατα ανακαινισμένος
με ιδιαίτερη φροντίδα. Είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου και παρόλο που δεν είναι δισυπόστατος ναός, εορτάζει και της Ζωοδόχου Πηγής.
Είναι ένα εξωκλήσι πολύ δημοφιλές αλλά και αγαπητό στους κατοίκους. Κατά τις μέρες των πανηγύρεων, συρρέει πολύς κόσμος, μοιράζεται φαγητό
(το παραδοσιακό Κορμπάνι) και οργανώνονται εκδηλώσεις από το Δήμο. Εκτός από τα πανηγύρια τις ημέρες της γιορτής
ο Δήμος διοργανώνει και άλλες, συνήθως καλοκαιρινές, εκδηλώσεις στο χώρο του ναού.
Πρόκειται για ένα ναό των μεταβυζαντινών χρόνων του 18ου αιώνος που έχει υποστεί όμως αρκετές ανακαινίσεις καθώς και μετατροπές.
Η πρώτη ανακαίνιση έγινε το έτος 1865. Χαρακτηριστικό είναι το μεγάλο πέτρινο καμπαναριό με τις 6 καμπάνες στην είσοδο του περιβόλου,
που προστέθηκε στην πρόσφατη ανακαίνιση του 2002. Επίσης άλλα χαρακτηριστικά είναι η εμφανής τοιχοποιία από αργολιθοδομή με τις αντηρίδες
στήριξης στο βόρειο αλλά και νότιο τοίχο, όπως και η ύπαρξη κογχών εκατέρωθεν της κεντρικής αψίδας μολονότι ο ναός δεν είναι τρισυπόστατος.
Στην τοιχοποιία είναι εμφανείς και οι προσθέσεις παλαιοχριστιανικών γλυπτών μελών.
Το εκκλησάκι είναι σήμερα ανοικτό ενώ ανήκει στην ενορία του Αγίου Γεωργίου. Η ειδυλλιακή θέση, ο μεγάλος περίγυρος
μα και το ικανοποιητικό μέγεθος του ναού το κάνουν ιδιαίτερα δημοφιλές για την τέλεση μυστηρίων. Πανηγυρίζει τον Δεκαπενταύγουστο,
ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και της Ζωοδόχου Πηγής, την Παρασκευή της Διακαινησίμου εβδομάδος του Πάσχα με πανηγυρικό εσπερινό
καθώς και θεία Λειτουργία. Και στις δύο εορτές κάνουν πανηγύρι, το 3ο μεγάλο πανηγύρι της Κερατέας, εκτός από του Αγίου Δημητρίου και της Αγίας Τριάδος.
Σε πλάκα στην πρόσοψη της εκκλησίας αναφέρεται ότι ο ναός ανακαινίστηκε πλήρως και ανεγέρθη το εικονοστάσι το 2002,
με δαπάνη των ευσεβών κατοίκων, του Δήμου Κερατέας και δύο μεγάλων δωρητών.
Ο ναός ανήκει στο συνηθισμένο τύπο της μονόχωρης βασιλικής, με ξύλινη, αμφικλινή κεραμωτή στέγη και διαστάσεις 7.95 x 11.00 μ.,
χωρίς τις αψίδες. Το ύψος του το κατατάσσει στα ευμεγέθη εξωκλήσια με εσωτερική ευρυχωρία και αισθητή την κατακόρυφη διάσταση – που την τονίζουν
ακόμη περισσότερο το νεότερο καμπαναριό στη κορυφή της πρόσοψης και οι κατακόρυφες αντηρίδες στις πλάγιες πλευρές.
Ο ναός καταλήγει στη δυτική πλευρά σε τρεις τρίπλευρες κόγχες. Κάθε κόγχη έχει στενόμακρο παράθυρο με μορφή πολεμίστρας ενώ η κεντρική αψίδα
Ιερού είναι μεγαλύτερη από τις άλλες.
Το εσωτερικό του ναού δίνει το αίσθημα ευρυχωρίας με άνετο φωτισμό από τα σχετικά μεγάλα τοξωτά ανοίγματα (δύο παράθυρα
στο βόρειο τοίχο και θύρα εισόδου και παράθυρο στο νότιο τοίχο). Στο εσωτερικό υπάρχουν τα δύο ζευγάρια αντηρίδων στο βόρειο και νότιο τοίχο.
Οι αντηρίδες αυτές υπάρχουν και στο εξωτερικό του ναού, όπως στον Άγιο Αντώνιο
Κουβαρά. Παλαιότερα ήταν μοναστήρι, μάλλον ένα από τα πολλά που έκλεισε ο βασιλιάς
Όθωνας, ενώ κατ’ άλλους χρησιμοποιείτο σαν νεκροταφειακός ναός.
Πάντως σε πρόσφατη ομιλία του ο δήμαρχος της Κερατέας Στ. Ιατρού, επεχείρησε να αποδώσει την ονομασία Γκαρικά σαν προσωνύμιο της Παναγίας,
από την αρβανίτικη λέξη γκούρ-κα (=πέτρες έχει) δηλαδή η Παναγία που έχει πέτρες, προφανώς βασιζόμενος στη χαρακτηριστική πέτρινη τοιχοποιία του ναού (εσωτερικά αλλά και εξωτερικά).
Στα Μεσόγεια συναντάμε το έθιμο σε ακραίες μορφές, από τη θυσία ταύρου
ή ταύρων στα Σπάτα μέχρι την πλήρως κοινωνικοποιημένη μορφή της οργάνωσης συμποσίου από εταιρεία. Το έθιμο αυτό έχει τις ρίζες του
στην Αρχαία Ελλάδα, τη λατρεία του δωδεκάθεου μα και τις Διονυσιακές τελετές. Στη συνέχεια όμως με τον Χριστιανισμό το έθιμο υπέστη
αλλαγές και στην πατροπαράδοτη μορφή του συνδεότανε έντονα με τη λατρευτική ζωή ενώ οι θυσίες καθώς και οι χρηματικές προσφορές εννοούντο
σαν προσφορά στον Άγιο ή στην Παναγία.
Την παραμονή της γιορτής αρχίζει η προετοιμασία, για το βράσιμο του κρέατος σε μεγάλα καζάνια, το οποίο θα ξεκινήσει τις πρώτες πρωινές ώρες.
Πανηγύρι Ζωοδόχου Πηγής Κερατέας 2024 – Δήμος Λαυρεωτικής.
