Μέρος 3 : Μικρά μυστικά για μεγάλους μάγειρες από την Αναστασία

Μέρος 3 : Μικρά μυστικά για μεγάλους μάγειρες από την Αναστασία

Μέρος 3 : Μικρά μυστικά για μεγάλους μάγειρες από την Αναστασία.

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα μου αρέσει πολύ η νέα ενότητα που έχουμε ξεκινήσει και μοιράζομαι μαζί σας τα μικρά μυστικά της κουζίνας μου.

Έτσι σήμερα θα δούμε κάποια άλλα tips, που κάνουν τη ζωή μου πιο εύκολη. Αν θέλετε να δείτε και τα προηγούμενα,

μπορείτε να διαβάσετε τα ανάλογα άρθρα μας, Μέρος 1 (κλικ στον σύνδεσμο) και Μέρος 2 (κλικ στον σύνδεσμο).

Συνεχίζουμε λοιπόν…

Μυστικό #11 : Κάνοντας μικρές αλλαγές στα υλικά για μεγάλη αλλαγή στη γεύση

Γενικά μου αρέσει πολύ να χρησιμοποιώ υλικά τα οποία είναι φρεσκοκομμένα.

Βάζοντας στα φαγητά μου φρεσκοτριμμένο πιπέρι και μοσχοκάρυδο παίρνω απίστευτο άρωμα.

Το ίδιο ισχύει και στα ψωμιά μου όταν αντί για τριμμένο γλυκάνισο βάζω ολόκληρο τον οποίο έχω μόλις κοπανήσει στο γουδί.

Επίσης μου αρέσει πολύ η κανέλα Κεϋλάνης αντί για την συνηθισμένη Κασία. Προτιμώ την υγρή βανίλια αντί για τις βανιλέτες.

Από τότε που ξεκίνησα να φτιάχνω το δικό μου εκχύλισμα βανίλιας σπάνια χρησιμοποιώ κάτι άλλο.

Δείτε εδώ (κλικ στον σύνδεσμο) πόσο εύκολα μπορείτε να το φτιάξετε και εσείς.

Μυστικό  #12 : Η ντομάτα θέλει ζάχαρη και κανέλα

Ίσως σας φανεί περίεργο αλλά σχεδόν σε όλα τα φαγητά που περιέχουν ντομάτα εγώ βάζω κανέλα και ελάχιστη ζάχαρη.

Ακόμα και σε πιο παραδοσιακά φαγητά όπως οι φακές ή το σπανακόρυζο. Δεν χρειάζεται πολύ. Ελάχιστη ποσότητα δίνει απίστευτη μυρωδιά.

Μυστικό #13 : Είμαστε ευέλικτοι στην κουζίνα μας

Πολλές φορές μπορεί να τύχει να μην έχουμε κάποιο υλικό που είναι απαραίτητο για το φαγητό που ξεκινάμε να φτιάξουμε.

Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να είμαστε ευέλικτοι και να φτιάξουμε ή το ίδιο φαγητό με διαφορετικό τρόπο η κάποιο άλλο παρόμοιο.

Μπορεί για παράδειγμα να ξεκινήσουμε να φτιάξουμε γιουβαρλάκια και τελευταία στιγμή να διαπιστώσουμε ότι δεν έχουμε αυγά.

Τότε τα φτιάχνουμε με αλεύρι τα οποία δεν έχουν σχεδόν καμία διαφορά. Ή να θέλουμε να φτιάξουμε παστίτσιο αλλά να μην έχουμε κιμά.

Τι κάνουμε (εκτός από το να πάμε στο χασάπη μας να πάρουμε) ; Πολύ απλά φτιάχνουμε μακαρόνια ογκρατέν.

Ένα πολύ νόστιμο φαγητό που μοιάζει με το παστίτσιο αλλά δεν έχει κιμά.

Επίσης πρέπει να βάζουμε τη φαντασία μας να δουλέψει και να προσπαθήσουμε να ετοιμάσουμε κάτι άλλο που σκεφτήκαμε εκείνη την ώρα.

Κάπως έτσι προέκυψαν και κάποιες από τις αγαπημένες μου συνταγές όπως το κοτόπουλο σπετζοφάι (κλικ στον σύνδεσμο για την συνταγή)

αλλά και τα λουκάνικα με τις πατάτες στο φούρνο (κλικ στον σύνδεσμο).

Μυστικό #14 : Προσθέτουμε λάδι στο τέλος του μαγειρέματος

Αν έπρεπε να επιλέξω ένα υλικό χωρίς το οποίο δεν μπορώ να ζήσω αυτό είναι το ελαιόλαδο.

Δεν θα μπορούσε να λείπει από το σπίτι μου αφού είναι το μοναδικό προϊόν που παράγει η οικογένεια μου.

Άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιδιαίτερη πατρίδα μου, το ελαιόλαδο Κρανιδίου είναι προστατευμένης ονομασίας προέλευσης (ΠΟΠ) εδώ και πάνω από 15 χρόνια.

Αγαπώ το χρυσοπράσινο χρώμα του και τη γλυκόπικρη γεύση του. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο στα περισσότερα φαγητά μου προσθέτω μια μικρή ποσότητα

μόλις σβήνω το μάτι της κουζίνας. Λαδερά, όσπρια αλλά και η αγαπημένη μου κακαβιά (ψαρόσουπα χωρίς ρύζι)

παίρνουν ξεχωριστή γεύση από το λαδάκι μας που όταν μπαίνει στο φαγητό μας αφού έχουμε σβήσει τη φωτιά

μαγειρεύεται ελάχιστα και μας δίνει στο ακέραιο τα εξαιρετικά του αρώματα.

Μυστικό #15 : Μαγειρεύουμε μόνο με εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο, όλα τα φαγητά μας

Και μιας και αναφερθήκαμε στο λαδάκι μας, θα μου επιτρέψετε να σας διηγηθώ ένα σύντομο περιστατικό από τη σχολή μου με πρωταγωνιστή τον καθηγητή

του μαθήματος της μαζικής παραγωγής φαγητών. Ήταν ένα εργαστηριακό μάθημα 5 συνεχόμενων ωρών όπου οι σπουδαστές μαγειρεύαμε ένα πλήρες γεύμα

υπό την καθοδήγηση του καθηγητή μας και φυσικά μετά το απολαμβάναμε όλοι μαζί. Σε κάποιο μάθημα λοιπόν, στην προσπάθειά μας να μάθουμε τα μυστικά της κουζίνας,

ρωτήσαμε τον καθηγητή μας με τι λάδι πρέπει να μαγειρεύουμε. Η απάντηση του ήταν σαφής. Ότι, εκτός από τη μαγιονέζα, το ιδανικό είναι να μαγειρεύονται

όλα τα φαγητά με ελαιόλαδο. Και λόγω της γεύσης του αλλά και λόγω της ιδιότητας του να αντέχει στις πολύ υψηλές θερμοκρασίες.

Βέβαια, όπως μας είχε πει, στις επαγγελματικές κουζίνες αυτό αυξάνει κατά πολύ το κόστος και γι αυτό δε συμβαίνει πάντα.

Όμως μας συμβούλεψε στα σπίτια μας να μαγειρεύουμε μόνο με εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο. Δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω μαζί του.

Θεωρώ ότι η γεύση που δίνει στα φαγητά και στις σαλάτες μας είναι αξεπέραστη. Όπως και η θρεπτική αξία του.

Όμως και εδώ θέλει προσοχή. Άλλο πυρηνέλαιο από ελιές, άλλο σκέτο ελαιόλαδο, άλλο παρθένο ελαιόλαδο και άλλο εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο.

Μπορεί να προέρχονται όλα από τον ίδιο καρπό αλλά οι διαφορές τους είναι τεράστιες.

Επιγραμματικά θα σας πω τα εξής :

Έξτρα παρθένο ελαιόλαδο : Πρόκειται για το καλύτερο ελαιόλαδο, με την καλύτερη ποιότητα και με εξαιρετική γεύση και άρωμα.

Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο λαμβάνεται κατευθείαν από τον καρπό της ελιάς. Είναι το μόνο λάδι χωρίς κανένα οργανοληπτικό ελάττωμα.

Παρθένο ελαιόλαδο : Είναι υποδεέστερο σε ποιότητα από το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Πρόκειται για ελαιόλαδο που μπορεί να παρουσιάζει κάποια

οργανοληπτικά ελαττώματα, αλλά σε πολύ χαμηλό επίπεδο και δεν επηρεάζουν την ποιότητα.

Ελαιόλαδο : Το ελαιόλαδο είναι μείγμα έξτρα παρθένου ελαιολάδου ή παρθένου και εξευγενισμένου ελαιολάδου. Η οξύτητά δεν πρέπει να υπερβαίνει το 1%.

Είναι υποδεέστερο σε ποιότητα από τα παρθένα ελαιόλαδα. Έχει εμφανή οργανοληπτικά ελαττώματα, τα οποία επηρεάζουν τη γεύση και το άρωμά του.

Πυρηνέλαιο : Πρόκειται για λάδι που δεν εξάγεται στα ελαιοτριβεία αλλά στα πυρηνελαιουργεία.

Βγαίνει από το κουκούτσι της ελιάς. Πρόκειται για το χειρότερης ποιότητας λάδι ελιάς (είναι χειρότερο και από το ραφινέ) καθώς συνήθως έχει υψηλή οξύτητα,

αλλά και πολύ έντονη γεύση. Χρησιμοποιείται κυρίως στα καντήλια και στην παραγωγή σαπουνιού.

Μέρος 3 : Μικρά μυστικά για μεγάλους μάγειρες από την Αναστασία.

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

error: Content is protected !!