Ο Δήμος Κρωπίας (το Κορωπί) και η ιστορία του

Ο Δήμος Κρωπίας (το Κορωπί) και η ιστορία του.

Το Κορωπί ήταν ανέκαθεν το μεγαλύτερο χωριό των Μεσογείων και παραμένει ακόμη ως η μεγαλύτερη πόλη, ενώ ήταν η πρώτη

πρωτεύουσα του Δήμου Κεκροπίας (1840) που μετονομάσθηκε σε Δήμο Κρωπίας το 1842 και έγινε

ιδιαίτερη Κοινότητα από το 1912 και το 1946 πάλι Δήμος Κρωπίας.

Κατά την τουρκοκρατία η επικρατέστερη καλλιέργεια ήταν της ελιάς. Όμως γύρω στις αρχές του 20^ου αιώνα η καλλιέργεια

του αμπελιού αυξήθηκε αλματωδώς και ανάλογη ήταν και η παραγωγή κρασιού, ενώ αξιοσημείωτη ήταν επίσης και η παραγωγή κηπευτικών.

Από τα τέλη του 19ου αιώνα πολλοί ήταν οι κάτοικοι που στράφηκαν προς τις επιστήμες και διακρίθηκαν ως γιατροί, δικηγόροι, εκπαιδευτικοί μα και στρατιωτικοί.

Το Κορωπί γνώρισε στις 9 Οκτωβρίου 1944 την μεγαλύτερη τραγωδία της ιστορίας του.

Τα αποχωρούντα ναζιστικά στρατεύματα σκότωσαν λόγω αντιποίνων 47 κατοίκους κάθε ηλικίας αλλά και φύλου, από νήπια μέχρι γέροντες.

Παράλληλα παρέδωσαν στις φλόγες πάνω από 400 σπίτια μα και καταστήματα.

Χαρακτηριστικό του σημερινού Κορωπίου μετά την λειτουργία του νέου διεθνούς Αεροδρομίου στα Μεσόγεια (Μάρτιος 2001),

είναι η κατά γεωμετρική πρόοδο πληθυσμιακή αύξηση, ενώ το γεγονός αυτό έχει θετικές επιδράσεις στην τοπική οικονομία

αλλά και πολλές αρνητικές, καθώς δεν υπάρχουν ακόμα οι απαραίτητες υποδομές για την υποδοχή τόσο μεγάλου αριθμού κατοίκων.

Ιστορία Πόλης

Υπάρχουν πολλά ευρήματα που μαρτυρούν ότι η περιοχή του Κορωπίου κατοικήθηκε από τους προϊστορικούς χρόνους (3.000 π. Χ.).

Στην τοποθεσία Λαμπρικά ήκμαζε επίσης ο Δήμος των Λαμπτρών όπου και το άγαλμα του βασιλιά της Αθήνας Κραναού.

Σημαντικά είναι τα Ιερά του 5ου αιώνα π. Χ. του Διός Ομβρίου και Απόλλωνος Προοψίου πάνω σε οροπέδιο του Προφήτη Ηλία Υμηττού,

καθώς και το αρχαιότατο υδραγωγείο δυτικά του Κορωπίου, μη επισκέψιμο σήμερα.

Γραπτές πηγές της Βυζαντινής περιόδου είναι σπάνιες. Υπάρχουν ωστόσο αξιολογότατοι βυζαντινοί Ναοί που φανερώνουν

τη συνέχεια της κατοίκησης, όπως της Ματεμορφώσεως του Σωτήρος αλλά και του Αγίου Λουκά. Επίσης με μεταγενέστερες

μεταβολές και προσθήκες οι Ναοί της Παναγίας του Κουρσαλά (μέσα στην πόλη με θαυμάσια εικονογράφηση του Γεωργίου Μάρκου, 1732),

του Αγίου Δημητρίου στον Αλυκό μα και των Αγίων Αναργύρων.

Αρβανίτες : Σημαντικό γεγονός του τέλους της Βυζαντινής περιόδου είναι η κάθοδος των Αρβανιτών (περί το 1420), που προσκλήθηκαν

από τους Φράγκους και εποίκισαν τα αραιοκατοικημένα Μεσόγεια, για να αντιμετωπίσουν τις επιθέσεις των Τούρκων.

Η γλώσσα των Αρβανιτών περιέχει μεγάλο αριθμό ελληνικών και λατινικών λέξεων.

Φραγκοκρατία – Τουρκοκρατία : Κατά την περίοδο αυτή υπάρχουν στην περιοχή διάσπαρτοι μικροί οικισμοί όπως του Λαμπρικά,

Σκουπέρη, Κουρσαλά κλπ. Μαγάλο χωριό ήταν μόνο το Φιλιάτη (3 χλμ Δυτικά του Κορωπίου) του οποίου σώζονται η κεντρική εκκλησία

του Αγίου Δημητρίου και πενιχρά ερείπια σπιτιών. Εκεί υπάρχει και το “πηγάδι του Πεισίστρατου” που έχει ηλικία πάνω από 2.000 χρόνια.

Η ονομασία του χωριού είναι μάλλον Φράγκικη. Στα Ιταλικά σημαίνει νεογνά ζώα.

Κατά τους χρόνους της Επανάστασης του 1821 η συμμετοχή στον αγώνα Κορωπιωτών υπήρξε αθρόα.

Στην παραδοσιακή λαϊκή αρχιτεκτονική, αξιόλογα στοιχεία είναι η μεγαλοπρεπής καμάρα (αψίδα) από πυρόλιθο, που δέσποζε

στο δωμάτιο του σπιτιού και η χαρακτηριστική αυλόπορτα. Αξιόλογα νεοκλασικά κτίρια είναι ο Ναός της Αναλήψεως

του Σωτήρος (1858), το κωδωνοστάσιο του, το Α Δημοτικό σχολείο (1904) και το κτίριο του Γυμνασίου (1921).

Στις παραδοσιακές φορεσιές, μοναδικής και εκπληκτικής ομορφιάς είναι η παραδοσιακή νυφιάτικη φορεσιά με αριστουργηματικά

σχέδια και χρώματα στο εκτεταμένο κέντημά της. είναι χωρίς αμφιβολία η ωραιότερη γυναικεία φορεσιά σε ολόκληρο τον Ελληνικό χώρο.

Με πληροφορίες από το επίσημο site του Δήμου.

Ο Δήμος Κρωπίας (το Κορωπί) και η ιστορία του.