Επιβιώσαμε και σήμερα – Αρτέμιδα 27/01/2021 – Μέρα 4η

Επιβιώσαμε και σήμερα – Αρτέμιδα 27/01/2021 – Μέρα 4η

Επιβιώσαμε και σήμερα – Αρτέμιδα 27/01/2021 – Μέρα 4η…

Τεχνικά προβλήματα δεν με άφησαν χθες και προχθές να ανεβάσω ημερολόγιο…

Δεν ξέρω τι ακριβώς συνέβη αλλά και τις δύο μέρες, την ώρα που ετοιμαζόμουν να γράψω και να ανεβάσω τα άρθρα, έπεσε το ίντερνετ, ήταν αργά και ήμουν κουρασμένη αρκετά για να το παλέψω.

Άλλωστε στο χωριουδάκι μας το αγαπημένο είναι γνωστό… φυσάει ή βρέχει, κόβονται ή κολλάνε όλα !

Το ίντερνετ, το ρεύμα, τα τηλέφωνα… Κλασσικά εικονογραφημένα…

Δεν πειράζει, αυτά θα συμβαίνουν. Συνεχίζουμε κανονικά.

Με απασχολεί πολύ αυτές τις μέρες το άνοιγμα των σχολείων και η μετάδοση του κορονοϊού…

Χθες, 26/1, μετά από πολύ καιρό τα κρούσματα που ανακοινώθηκαν ξεπέρασαν τα 800 και πάνω από τα μισά στην Αττική.

Σήμερα…  πάλι 858 κάπου τα μισά στην Αττική, τα 49 στην Ανατολική Αττική…

Ήδη με τα Δημοτικά ανοιχτά έχω μια ανησυχία. Με το άνοιγμα Γυμνασίων και Λυκείων η ανησυχία μου μεγαλώνει (έχω και στις τρείς κατηγορίες παιδί).

Γενικά όμως όλη η κατάσταση αυτή με έχει κουράσει πολύ.

Είμαι από τα άτομα που στο πρώτο lockdown είπα οκ… έχουμε πόλεμο… άρα δεν πειράζει να κάνουμε κάποιες θυσίες.

Να μείνουμε σπίτι μας – είμαι και από τους τυχερούς, έχω σπίτι και μια αξιολάτρευτη οικογένεια – και ας αλλάξουμε συνήθειες.

Ζοριστήκαμε, δεν λέω… Μάθαμε την τηλεργασία, την τηλεκπαίδευση… Τελειοποιήσαμε τις διαδικτυακές αγορές…

Στερηθήκαμε αγαπημένα πρόσωπα, το νησί μας, την θάλασσα που λατρεύω… Τα αλλάξαμε όλα !

Είπαμε… Υπομονή ! Θα περάσει ! Που θα πάει, θα περάσει !

ΟΜΩΣ… τώρα, κοντεύουμε σε λίγο έναν χρόνο με όλη αυτή την κατάσταση και πλέον οι αλλαγές είναι κουραστικές.

Ανοίγουν τα σχολεία, κλείνουν τα σχολεία, ανοίγει η αγορά, κλείνει η αγορά, κάνουμε εμβόλιο, δεν κάνουμε εμβόλιο και γενικά μια αβεβαιότητα…

ΟΜΩΣ… Εμένα προσωπικά με στενοχωρούν οι συνάνθρωποί μου. Που τελικά χρειάζονται βούρδουλα !

Το περασμένο Σαββατοκύριακο στα εμπορικά κέντρα, στους δρόμους, γινόταν το αδιαχώρητο. Κόσμος παντού, ουρές, παρέες μεγάλες… Χαμούλης !

Εμείς στο σπίτι μας !

Όχι δεν τους ζηλεύω όλους αυτούς, αλλά με εκνευρίζουν γιατί εξαιτίας τους εμείς θα ρισκάρουμε να κολλήσουμε κορονοϊό από τα σχολεία των παιδιών μας αλλά και θα αναγκαστούμε να υποστούμε κι άλλα περιοριστικά μέτρα ξανά και ξανά.

Άσχημο πράγμα να κοιτάει κανείς μόνο τον εαυτούλη του… Πολύ άσχημο !

Πέρα από αυτό, είμαι γενικά πολύ προβληματισμένη αυτό τον καιρό με πολλά και διάφορα.

Ένα θέμα των ημερών, η βαθμολογία των μαθητών στην Δευτεροβάθμια…

Προβληματισμός επικρατεί στους εκπαιδευτικούς που σέβονται τον αυτό τους, τους μαθητές τους αλλά και το επάγγελμά τους γενικά.

Άλλοι έχουν ταράξει τα παιδιά στα διαδικτυακά διαγωνίσματα και γίνεται τρελό πάρτυ !

Για αυτό λέω χρόνια ! Όχι βαθμούς με αριθμό ! Περιγραφική αξιολόγηση ! Αυτό είναι σημαντικό !

Να μου πει ο εκπαιδευτικός πως βλέπει το παιδί μου, αν συμμετέχει, αν έχει φυσιολογική συμπεριφορά, αν έχει μαθησιακά κενά… Τι να μου πει ένα ξερό 10 ή 15 ή και 20 ακόμα ;

Τι να μου πει ένα διαγώνισμα που ο ένας έγραψε παρέα με τη μαμά ή την δασκάλα που έχουν στο σπίτι και πήρε 19 και  ο άλλος το πάλεψε μόνος, διάβασε (διαβάζει πάντα), αγχώθηκε γιατί δεν είχε ξανακάνει τεστ σε ψηφιακή μορφή, πάτησε δυο λάθος κουμπάκια… και…

Η γνώση είναι το ζητούμενο ! Όχι ο βαθμός ! Μα δυστυχώς έχουμε ένα σύστημα άκρως βαθμοθηρικό !

Ναι, δεν σου λέω ότι δεν καμαρώνω όταν βλέπω και τους άριστους βαθμούς του κάθε παιδιού, το θέμα όμως είναι πρώτον να καμαρώνω ΠΡΩΤΑ γιατί είναι σωστός χαρακτήρας και ΜΕΤΑ να καμαρώνω ΑΝ αυτοί οι βαθμοί του αξίζουν και έχουν αντίκρισμα.

Τι να το κάνω εγώ το 20 στον έλεγχο αν αύριο πάει και χτυπήσει έναν σταθμάρχη, αν βιάσει ή παρενοχλήσει κάποιον ή κάποια…

Δυστυχώς το σύστημα είναι λάθος.

Φυσικά μεγάλη ευθύνη έχουμε εμείς οι γονείς, αλλά αυτό είναι ένα τεράστιο ανεξάντλητο ζήτημα !

Σήμερα άκουσα για δύο γερά τροχαία, γύρω από την γειτονιά μου και τα δύο… παραλίγο να είμαι κι εγώ ένα ακόμη, το τρίτο…

Βγήκα να πάμε μέχρι το βιβλιοπωλείο γιατί χρειαζόντουσαν τα παιδιά κάποια τετράδια και στην επιστροφή, στην Λεωφόρο Βραυρώνος, ένα τζιπάκι ερχόταν κατά πάνω μου, στο αντίθετο ρεύμα…

Ευτυχώς το μάζεψε τελευταία στιγμή…

Τι θα γίνει ρε παιδιά ; Θα φοβόμαστε να βγούμε από το σπίτι ;

Επιτέλους, λίγη προσοχή στην οδήγηση !!!

Και ναι ! Επιβιώσαμε και σήμερα – Αρτέμιδα 27/01/2021 – Αφού δεν μας τρακάρανε – Μέρα 4η

Καλό ξημέρωμα (κάνει πολύ νύστα και πολύ κρύο σήμερα…)

Το ημερολόγιο επιβίωσης μπορείτε να παρακολουθείτε εδώ (κλικ στον σύνδεσμο).

 

 

 

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

error: Content is protected !!