Επιβιώσαμε και σήμερα – Αρτέμιδα 22/01/2021 – Μέρα 1η
Επιβιώσαμε και σήμερα – Αρτέμιδα 22/01/2021 – Μέρα 1η …
Περίεργος τίτλος… Σκέφτηκα να ξεκινήσω μια σειρά από άρθρα, τύπου… ημερολογίου… τύπου σχολιασμού… τύπου ότι θέλω να πω για την κάθε ημέρα.
Εύχομαι και ελπίζω ο χρόνος να μου επιτρέπει να γράφω ένα τέτοιο άρθρο καθημερινά…
Αν δώ ότι δεν βγαίνει, θα το αλλάξω σε εβδομαδιαίο ή … θα δούμε !
Στην ενότητα Ημερολόγιο Επιβίωσης ΜΚ, όπου ΜΚ η Μαριλένα Κωττάκη Κερανάκη, θα διαβάζουμε κάποια άρθρα που έχουν την μορφή προσωπικού ημερολογίου…
Σαν ψυχοθεραπεία ένα πράγμα… Να σας λέω όσα σκέφτομαι, ότι μπορεί να πέρασα ή να έζησα, κάτι που διάβασα… Κάτι που μου άρεσε πολύ, κάτι που με ενόχλησε πολύ – γκρίνια δηλαδή !
Το επιβιώσαμε και σήμερα δεν έχει να κάνει με τον κορονοϊό, αν και θα μπορούσε.
Έχει να κάνει με το ότι τον τελευταίο καιρό γίνεται όλο και πιο έντονη η αίσθηση που έχω ότι κάτι δεν πάει καλά στο σύμπαν !
Να το συνδυάσουμε με ένα τραγουδάκι ; Να συντροφεύει το διάβασμα του άρθρου;
Τραγουδάκι λοιπόν, σχετικό ή και άσχετο με το θέμα, που απλά την ώρα που γράφω μου ταιριάζει… ή μου έχει κολλήσει !
Βλέπω, ακούω, μαθαίνω, διαβάζω ένα σωρό πράγματα που με βάζουν καθημερινά σε μια διαδικασία να σκέφτομαι ότι η ζωή μας έχει γίνει ένας καθημερινός αγώνας επιβίωσης, ΚΥΡΙΩΣ σε ψυχολογικό επίπεδο !
Τι survivor και αηδίες ; Στην πραγματική ζωή, στην καθημερινότητα είμαστε οι… survivors καθημερινά και για πάντα, όχι για κάποιους μήνες και όχι μόνο μπροστά στις κάμερες για το σόου !
Αυτά τα άρθρα θα έχουν πολλές φορές χιούμορ, ίσως θα εκθέτουν καταστάσεις, ίσως να λέω και τον… πόνο μου ! Όπως μου βγει κατά περίπτωση !
Άλλες φορές μπορεί να έχουν εκνευρισμό ή και καυτηριασμό.
Σίγουρα όμως θα έχουν έναν τόνο πιο προσωπικό, ίσως εξομολογητικό.
Στο τέλος κάθε ημέρας λοιπόν… θα αναφωνούμε… Επιβιώσαμε και σήμερα – Αρτέμιδα 22/01/2021 !
Ας κάνω μια μικρή εισαγωγή.
Ως μαμά τριών παιδιών, με ότι αυτό συνεπάγεται από υποχρεώσεις και τρέξιμο, σύζυγος και γενικά άτομο δραστήριο που εμπλέκομαι σε πολλά και διάφορα, ο χρόνος μου είναι ιδιαίτερα μειωμένος.
Διάλεξα όμως να επιστρέψω στην αγαπημένη μου εργασία, την δημοσιογραφία, που μου είχε λείψει πολύ, αφού την είχα εγκαταλείψει περίπου από το 2002.
Σχεδόν 18 χρόνια μετά, αποφάσισα να γυρίσω στην ενεργό δράση, αρχικά με κάποιες συνεργασίες και τελικά δημιουργώντας το Artemida Spata News.
Είναι τώρα λοιπόν, 1 ½ χρόνος που επέστρεψα και με την τοπική ενημέρωση είχα να ασχοληθώ περίπου 20 χρόνια.
Βέβαια και τότε, είχα ασχοληθεί σε μια άλλη περιοχή, στον Πειραιά, όχι στην Αρτέμιδα και τα Σπάτα.
Επίσης επέλεξα να το κάνω αυτό εντελώς δωρεάν, γιατί απλά αγαπώ την δουλειά μου, αγαπώ το χωριό μου (όπως πάντα με αγάπη αναφέρομαι στην περιοχή μας) αλλά και γιατί γνωρίζω σε πόσο δύσκολες εποχές ζούμε.
Αλλά επίσης και για να μην υπάρχει καμία εξάρτηση – από αυτές που σε «αναγκάζουν» να γράψεις υπέρ του ενός ή του άλλου – και να μπορώ να γράφω αυτό που θεωρώ σημαντικό, όπως το θεωρώ δίκαιο και αντικειμενικό (στα πλαίσια των δυνατοτήτων του να έχω πληροφορίες).
Σκοπός λοιπόν είναι η αλληλοβοήθεια, η ενημέρωση κλπ και κανένα οικονομικό και προσωπικό όφελος.
Γιατί τα λέω όλα αυτά ;
Γιατί εδώ ανακάλυψα πως αυτή η δουλειά είναι αδύνατον να γίνει, ειδικά αν θες να γίνει σωστά.
Δελτία τύπου δεν εκδίδονται από πουθενά ή εκδίδονται σπάνια και αφορούν είτε αδιάφορα θέματα είτε κιτρινισμούς.
Όπως θα ξέρετε, αφού πλέον όλοι τα ξέρουμε όλα, οι Δημοσιογράφοι έχουν τις πηγές τους – που μάλιστα βάση δεοντολογίας δεν πρέπει και να αποκαλύπτουμε…
Εδώ όμως και σε αυτό… ΕΚΠΛΗΞΗ !
Δεν σου μιλάει κανείς και δεν σου δίνει πληροφορίες αν δεν έχει ίδιον όφελος !
Πραγματικά έχω πάθει μεγάλη πλάκα στην προσπάθεια να κάνω την δουλειά μου και να την κάνω σωστά, όπως εγώ θεωρώ το σωστά και σύμφωνα με τις αρχές που έχω κρατήσει από τις σπουδές μου.
Από την άλλη όλοι έχουν άποψη και μάλιστα τετελεσμένη κρίση για τα πάντα, ειδικά γύρω από την δημοσιογραφία.
Για το τι πρέπει να γράψεις, πως πρέπει να το γράψεις, πότε πρέπει να το γράψεις, γιατί το έγραψες ή δεν το έγραψες… Να σου υποδεικνύουν μάλιστα τι πρέπει να κάνεις, έτσι… επειδή το λένε…
Χωρίς φυσικά να έχουν καμία γνώση για το πώς πρέπει να γίνεται αυτή η δουλειά…
Συνηθισμένο ας πούμε είναι να μπερδεύουμε τον συντάκτη με τον ρεπόρτερ. Το άρθρο, με το ρεπορτάζ…
Την αναφορά – καταγραφή μιας είδησης με την διαφήμιση ή την επευφημία. Γενικά την βούρτσα με την… πανέμορφη Λούτσα !
Το τι είναι είδηση, το τι χρειάζεται και τι όχι να συμπεριλάβει στο άρθρο του, τα κρίνει ο συντάκτης. Αν θέλουμε τον διαβάζουμε, αν δεν θέλουμε όχι.
Αλλά το να θέλουμε σόνι και ντε να αποτελεί είδηση για εκείνο ότι μας αρέσει εμάς, αλλά και τον τρόπο που θα κάνει τη δουλειά του… Ε νομίζω ξεπερνάει ολίγον τα όρια !
Ναι ξέρω, η δημοσιογραφία έχει ξεφτίσει κατά πολύ, με διαπλοκές με συμφέροντα, με χρηματισμούς και σκοπιμότητες κλπ. ΟΜΩΣ, όπως σε κάθε επάγγελμα, δεν είμαστε όλοι ίδιοι !
Και άντε καλά… Θες να έχεις άποψη για όλα, μπορείς να ρωτήσεις, ευγενικά… χωρίς να κρίνεις και να ειρωνεύεσαι… Σημεία των καιρών θα μου πείτε… αλλά δεν μου αρέσουν !
Άλλο υπέροχο που ζω συχνά έχει να κάνει με την ανάγνωση ΜΟΝΟ των τίτλων. Διαβάζει κάποιος τον τίτλο, χωρίς να μπει στον κόπο να ανοίξει να διαβάσει ένα άρθρο και έχει βγάλει συμπέρασμα.
Ή το ακόμα καλύτερο, βλέπει κάποιος τον τίτλο και ζητάει να του πει κάποιος το περιεχόμενο, ρωτώντας στα social media πράγματα, που Αν είχε ανοίξει το ρημάδι το link θα τα είχε διαβάσει ήδη.
Τελευταίο και κορυφαίο για σήμερα – να έχουμε πράγματα να πούμε και αύριο ντε – είναι που κάποιος θέλει να σχολιάσει κάτι πχ σε ένα άρθρο και παίρνει παραμάζωμα ότι ομάδα υπάρχει και δεν υπάρχει γύρω από το θέμα (και καλά κάνει) αλλά περιμένει και απάντηση και να περιμένει να πάρεις κι εσύ σβάρνα όλες τις ομάδες να κάνεις το ίδιο.
#NOT !
Επικεντρωθήκαμε λιγάκι στο θέμα της δουλειάς μου σήμερα, αλλά θα υπάρξουν πολλά και διάφορα θέματα καθημερινά.
Φιλάκια στα μουτράκια που έλεγε και μια αγαπημένη μου…
Καλό ξημέρωμα και ναι … Επιβιώσαμε και σήμερα – Αρτέμιδα 22/01/2021 – Μέρα 1η
Κωττάκη Κερανάκη Μαριλένα
