2 χρόνια από την τραγωδία στο Μάτι
Πέρασαν κιόλας 2 χρόνια από την τραγωδία στο Μάτι! Μια μέρα, ένα συμβάν αξέχαστο ακόμα και για όλους εμάς που το ζήσαμε ως απλοί «θεατές»!
Με θυμάμαι σοκαρισμένη και κρεμασμένη κυριολεκτικά από την τηλεόραση να παρακολουθώ κάθε αναμετάδοση που αφορούσε το θέμα της φωτιάς! Γιατί εκείνη η μέρα μας πόνεσε όλους, κάθε Έλληνα, κάθε άνθρωπο….
Ένα φαινόμενο που πήρε άλλωστε παγκόσμια διάσταση στα μέσα ενημέρωσης! Αφού χαρακτηρίστηκε ως η δεύτερη πιο καταστροφική πυρκαγιά του 21ου αιώνα, μετά της Αυστραλίας το 2009.
Ακόμα πιο συγκεκριμένα, από τις πιο θανατηφόρες πυρκαγιές στην ιστορία της νεότερης και σύγχρονης Ελλάδας!
Η μεγαλύτερη δυστυχία βέβαια ήταν για τους 102 νεκρούς (μεταξύ αυτών και πολλά παιδιά)….
Άνθρωποι που τρέξανε για να σώσουν την ζωή τους και δεν πρόλαβαν! Σαν τους 26 άτυχους νεκρούς που βρέθηκαν όλοι μαζί αγκαλιασμένοι και απανθρακωμένοι εκεί στο οικόπεδο της Αργυρά Ακτής στην οδό Δημοκρατίας!
Μα πως να ξεχάσεις; Θυμάμαι έντονα ακόμα τόσα πολλά που είδα, άκουσα, διάβασα τότε! Και έτσι στα γράφω και εγώ σήμερα αν και 2 χρόνια μετά δεν σταματάνε να έχουν την ίδια αξία, το ίδιο νόημα!
Για τις οικογένειες που χάθηκαν, γονείς, αδέλφια, ζευγάρια…. Άνθρωποι όλοι μαζί μια αγκαλιά στην θάλασσα για να μπορέσουν να επιβιώσουν από την μανία της φωτιάς.
Αλλά και οι άνθρωποι των θυμάτων που μείνανε πίσω…. ζώντας από κοντά αυτή την τραγωδία και ταυτόχρονα βιώνοντας την απώλεια!
Δυο χρόνια μετά και οι άνθρωποι αυτοί έμειναν εκεί περιμένοντας, περιμένοντας μια απάντηση στα τόσα γιατί που τους βασανίζουν!
Είχαμε ξανά δει στο πρόσφατο παρελθόν αρκετές παρόμοιες καταστροφές της φύσης μας αλλά και ανθρώπινων περιουσιών! Φωτιές, σεισμούς, πλημμύρες τα θυμόμαστε όλα με μεγάλη θλίψη αλλά και θυμό….
Ωστόσο ήταν η πρώτη φορά από την μεταπολεμική περίοδο και ύστερα που είδαμε σε μια φωτιά τόσες ανθρώπινες απώλειες! Και αυτό ήταν το πιο σοκαριστικό! Οι τόσοι απανθρακωμένοι άνθρωποι που δεν πρόλαβαν να σωθούν….
Οι τόσοι ανθρώπινοι σωροί που βρέθηκαν σφιχταγκαλιασμένοι στο οικόπεδο που στάθηκε τελικά ως αδιέξοδος στον δρόμο της φυγής τους…. Μα πως να ξεχάσεις; Ποιος να ξεχάσει αυτή την φρίκη;
2 χρόνια από την τραγωδία στο Μάτι… Δυο χρόνια μετά όμως τι έχει αλλάξει;
Μάλλον τίποτα. Τίποτα τουλάχιστον στην πράξη από την πολιτεία. Στην θεωρία ναι, δημιουργήθηκε ένα πολεοδομικό σχέδιο για την περιοχή στο Μάτι. Αυτό το σχέδιο αναφέρει κατεδαφίσεις και διαπλάτυνση των δρόμων.
Πιο συγκεκριμένα, θα ανοίξουν δίοδοι προς την παραλία και θα γίνει ένας πεζόδρομος από τις κατασκηνώνεις του Αγίου Ανδρέα ως το Κόκκινο Λιμανάκι.
Ένα σχέδιο που θεωρητικά μπορεί να ακούγεται σωστό, το θέμα είναι στην πραγματικότητα πως θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί αλλά και πότε;
Η ιστορία ξέρεις, λένε πολλές φορές επαναλαμβάνεται. Και συνήθως δεν είναι για καλό. Μια ιστορία σαν αυτή δεν θα θέλαμε σίγουρα να ξανά συμβεί.
102 άνθρωποι νεκροί…
Πάρα πολλοί τραυματίες…
Πολλά ζώα νεκρά…
Ένα οικοσύστημα φτωχότερο…
13.000 στρέμματα από τα οποία πέρασε η φωτιά…
Πάνω από 4.000 σπίτια που κάηκαν στην Ανατολική Αττική…
Πάνω από 3.664 κάτοικοι των περιοχών που η ζωή τους εκείνη την ημέρα κινδύνεψε.
Και ακόμη και αν εκείνοι σώθηκαν, η ψυχή τους πάντα θα ανατρέχει εκεί και θα θυμάται….
Σαν την άλλη πρόσφατη εξέλιξη που ήταν η αρνητική απάντηση του εισαγγελέα στην πρόταση του Ανακριτή Αν. Μαρνέρη σχετικά με την άσκηση κακουργηματικών διώξεων σε βάρος στελεχών της Πυροσβεστικής και της Πολιτικής προστασίας.
Έως τώρα τα αδικήματα ήταν σε βαθμό πλημμελήματος.
Η απάντηση ήταν αρνητική αφού όπως υποστηρίζεται δεν προέκυψε κάποιο λογικό κίνητρο η ιδιοτελής σκοπός. Καθώς οι πυροσβέστες ήρθαν αντιμέτωποι άμεσα με τον κίνδυνο (ζωής και καριέρας).
Ωστόσο έρευνες έδειξαν για άλλη μια φορά την απόλυτη έλλειψη οργάνωσης και ευθύνης στον σχεδιασμό των επιχειρήσεων κατάσβεσης ως κάποιες από τις κύριες αιτίες της τραγωδίας.
Σοβαρές παραλείψεις και ενέργειες όπως η ανύπαρκτη εναέρια επιτήρηση και η μεγάλη καθυστέρηση στην κινητοποίηση και στην άμεση αντιμετώπιση της φονικής πυρκαγιάς.
Όμως αυτά δεν είναι μάλλον αρκετά στοιχεία για κάποιους.
Και ξαφνικά μου έρχεται στο μυαλό: Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν…. Σας θυμίζει κάτι αυτό το τραγούδι; Λες και χαρακτηρίζει το σημερινό σκηνικό στο Μάτι!
Ο κόσμος εμφανώς λιγότερος από πριν, σπίτια κλειστά πια ερημωμένα με έναν αριθμό ζωγραφισμένο άλλοτε κόκκινο και άλλοτε πράσινο…. που θυμίζουν σαν σκηνικό από ταινία!
Και άλλα σπίτια όμως που άρχισαν ήδη από τις στάχτες του να ξαναγεννιούνται, να ξαναφτιάχνονται από την αρχή….
Το καμένο τοπίο ως επί το πλείστον παραμένει και σίγουρα δεν θυμίζει το προηγούμενο καταπράσινο μέρος γεμάτο από πεύκα….
Όμως εκεί στα πεταχτά, δειλά δειλά κάποια δεντράκια δείχνουν να έχουν αρχίσει να ξεπετιούνται, να ξαναδημιουργούνται, να ξαναφυτρώνουν! Το πράσινο έχει αρχίσει να ξανά δίνει χρώμα στο μέρος αυτό!
Δίνοντας έτσι μια μικρή ελπίδα και μια αισιοδοξία, ένα μήνυμα ζωής από την ίδια μας την φύση!
2 χρόνια από την τραγωδία στο Μάτι… Η πολιτεία τι άλλαξε ωστόσο δυο χρόνια μετά;
Όπως αναφέραμε και παραπάνω στην πράξη τίποτα ουσιαστικό στο κομμάτι της προστασίας του τόπου και της αποφυγής κάποιας νέας τυχόν τραγωδίας.
Σοκαριστικές είναι οι εικόνες από drone που κυκλοφορούν που μας δείχνουν ένα από τα δάση που έχουν απομείνει ανάμεσα σε Μάτι και Νέα Μάκρη σήμερα που μιλάμε να είναι συσσωρευμένα εκεί σκουπίδια, καμένα απομεινάρια και πράγματα που κανονικά θα άνηκαν αλλού….
Σίγουρα πάντως η θέση τους δεν είναι εκεί! Καθώς εκεί παραμένουν μια επικίνδυνη εστία για κάποια νέα φωτιά….
Χθες, Τετάρτη 22 Ιουλίου 2020, που βρέθηκα στην περιοχή για να δω ένα μέρος της σημερινής κατάστασης που επικρατεί, μου έκανε εντύπωση η έλλειψη πυροσβεστικής παρουσίας (αν εξαιρέσεις την σταθερή ύπαρξη τους κοντά στο κέντρο της Ραφήνας).
Μια μέρα με πολλά μποφόρ που εκεί στα ψηλά της περιοχής πάνω από το Κόκκινο Λιμανάκι η ένταση του αέρα είναι απόλυτα αισθητή!
Για να μην μπούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες που γνωρίζουμε ότι φυσικά τίποτα δεν έχει διορθωθεί, δεν έχει αλλάξει! Οτι μπορούσε και πριν να ήταν η αιτία μιας τέτοιας πυρκαγιάς είναι και σήμερα!
Και αυτό είναι το πιο εξοργιστικό από όλα!
Για άλλη μια φορά η αδιαφορία της πολιτείας, η εικόνα της πλάτης που προβάλλει για άλλη μια φορά στους πολίτες της….
Που είναι η δασοπροστασία; Έχει γίνει κάποια σχετική κίνηση; Καμία….
Η φύση αργά η γρήγορα θα επιστρέψει. Όχι όπως πριν αλλά σε έναν βαθμό θα επιστρέψει. Το είδα και εγώ με τα μάτια μου. Και όσο υπάρχουν άνθρωποι υπάρχει πάντα ελπίδα! Για ένα καλύτερο μέλλον! Έτσι δεν είναι;
Όταν κάποιοι νέοι από το Μάτι πήραν την κατάσταση στα χέρια τους και έδρασαν. Στην παραλία Γαβριήλ, ένα ξεχασμένο και παρατημένο μέρος από όλους….
Τα παιδιά από το Μάτι καθάρισαν την παραλία και της έδωσαν μια άλλη πνοή μέσω του graffiti που ζωγράφισαν! Ένα πράσινο μάτι που κοιτάζει ακριβώς μπροστά του έναν καμένο κορμό δέντρου….
Πράσινο, όπως θέλουν οι νέοι να ξανά δουν τον τόπο τους, το Μάτι να ξανά γίνει πράσινο! Ελπιδοφόρο!
Καλλιτέχνης: Ανώνυμος…
2019
Εθελοντικός καθαρισμός 2 παραλιών στο Κόκκινο Λιμανάκι. Εθελοντές που πήραν μέρος :
East coast volunteers, beach cleaning, ομάδα νέων Μάτι και Γίνε Παράδειγμα! Πολύτιμη η βοήθεια του Σωματείου Εθελοντών Δασοπυροσβεστών Μαραθώνα και της Εθελοντικής Ομάδας Αντιμετώπισης καταστροφών Αρτέμιδας.
Στολίδι σε τοίχο σχολείου της Ραφήνας για το Μάτι. Ένα μικρό παιδί κρατάει στα χέρια του ένα κλαδί από δέντρο που πάνω του είναι ζωγραφισμένες 102 κόκκινες καρδιές. 102 σαν τις καρδιές που σταμάτησαν στις 23/7/18.
Γιατί δεν ξεχνάμε! Ανατριχιαστικό…
Καλλιτέχνης: Antonis Hambas .
Μια ταινία για το Μάτι και τα δύο χρόνια μετά
Ο Βαγγέλης Νάκης και η ομάδα του σε συνεργασία με την νεολαία της κοινότητας δημιούργησαν την short film “Το τελευταίο δέντρο” όπου απεικονίζεται η ζωή και η καθημερινότητα των ανθρώπων στο Μάτι μετά την φονική πυρκαγιά.
2 χρόνια από την τραγωδία στο Μάτι…
Τώρα καταλαβαίνεις πως η ελπίδα είναι ακόμα ζωντανή έτσι;
Κάτια Κωττάκη
Lifestyle blogger owner at: https://www.thesmellofmommy.com
Follow: Facebook, Instagram .
