Βιβλίο : Η τελευταία ημέρα ενός κατάδικου του Βίκτωρ Ουγκώ
Βιβλίο : Η τελευταία ημέρα ενός κατάδικου του Βίκτωρ Ουγκώ.
Για το βιβλίο με τίτλο «Η τελευταία ημέρα ενός κατάδικου» του συγγραφέα Βίκτωρ Ουγκώ, των εκδόσεων Καρακώτσογλου,
γράφει την άποψή της η συνεργάτης μας Θεώνη Κωνσταντοπούλου, Καθηγήτρια Γαλλικών.
Ο Βίκτωρ Ουγκώ υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους μυθιστοριογράφους, ποιητές αλλά και δραματουργούς.
Υπήρξε δε κύριος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού ρομαντισμού.
Κορυφαία έργα του μεταξύ άλλων είναι ” ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ ” καθώς και ” Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ “.
Ο Ουγκώ γράφει το μυθιστόρημά του
” Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΝΟΣ ΚΑΤΑΔΙΚΟΥ ” το 1829.
Το βιβλίο αποτελεί μία κατάφορη καταγγελία κατά της θανατικής ποινής ή καλύτερα -όπως αναφέρεται στον πρόλογο του βιβλίου
που γράφτηκε το 1832- μια ” ικεσία ” άμεση ή έμμεση υπέρ της κατάργησης της θανατικής ποινής.
Σκοπός του συγγραφέα : η ολοκληρωτική μα και αιώνια υπεράσπιση κάθε καταδικασμένου -ο θεμέλιος λίθος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο Ουγκώ έγραψε αυτό το βιβλίο ορμώμενος από μια επώδυνη σκέψη που κατέκλυσε το μυαλό του καθώς περνούσε μία μέρα
από την πλατεία Γκρεβ κατά τη διάρκεια μιας εκτέλεσης.
Η θέα της γκιλοτίνας, οι ηδονικές ιαχές του συγκεντρωμένου πλήθους, αλλά κυρίως η όψη του ανθρώπου που επρόκειτο να αποκεφαλιστεί
σήκωσαν άγρια θύελλα μέσα στην ψυχή του.
Ποια βάσανα να υπέμεινε άραγε ο άνθρωπος αυτός; Ποιες να ήταν άραγε οι τελευταίες του σκέψεις; Ποια τα συναισθήµατά του;
” Μπισέτρ… Καταδικασμένος σε θάνατο! Η σκέψη αυτή με συνοδεύει εδώ και πέντε εβδομάδες! Είμαι μόνος μου με αυτή,
πάντοτε σαστισμένος από την παρουσία της. Νιώθω το βάρος της να με λυγίζει… Νομίζω ότι έχουν περάσει χρόνια από τότε αντί για εβδομάδες. ”
Ένας άνθρωπος μόνος, κλεισμένος σε ένα αποπνικτικό κελί παλεύει με μία και μόνη ιδέα : την ιδέα του εγκλήματος αλλά και της τιμωρίας,
του φόνου καθώς και του θανάτου…
Ενώ αποφασίζει να γράψει το ημερολόγιο της ζωής του… Καταγράφει τα βασανιστήρια που βιώνει, τις σκέψεις του…
Καταγράφει τα συναισθήµατά του…
Γιατί να ατιμαστεί για κάτι που έπραξε εκείνος; Γιατί να καταστραφεί μαζί του; Πώς θα καταφέρει να επιβιώσει; Αυτό είναι άραγε δικαιοσύνη;
Ο άνθρωπος αυτός παραμένει ανώνυμος.
Τίποτα από αυτά όμως δεν έχει σημασία…
” Χα! Ποιος θάνατος διαρκεί έξι εβδομάδες; Ποιος επιθανάτιος βρόγχος διαρκεί μια ολόκληρη ημέρα; Ποια είναι τα βασανιστήρια αυτής της ανεπανόρθωτης ημέρας
που κυλάει τόσο αργά μα και συνάμα τόσο γρήγορα; Ποια είναι η κλίμακα των βασανιστηρίων που καταλήγει στην αγχόνη;
Αυτό αποκαλούν ανύπαρκτο βάσανο; ”
Ο Ουγκώ επισημαίνει ακόμα στον πρόλογο του βιβλίου πως η γκιλοτίνα υπήρξε το μόνο οικοδόμημα που δεν γκρέμισαν οι επαναστάσεις.
Ποια πιστεύω διατήρησαν την ύπαρξη της θανατικής ποινής;
” Κάποιοι θα απαντήσουν ότι η κοινωνία πρέπει να εκδικηθεί, να τιμωρήσει. Τίποτα από τα δύο δεν πρέπει να συμβεί. Η εκδίκηση αφορά στον άνθρωπο
και η τιμωρία ανήκει στο Θεό… Δεν της αρμόζει κάτι τόσο σπουδαίο ή τόσο μικρό. Η κοινωνία δεν πρέπει να τιμωρεί ώστε να εκδικείται, αλλά οφείλει να διορθώνει ώστε να βελτιώνεται. ”
Ένα πολύτιμο βιβλίο που θα πρέπει να διαβαστεί από όλους σε μια εξαιρετική έκδοση!
Βιβλίο : Η τελευταία ημέρα ενός κατάδικου του Βίκτωρ Ουγκώ.
