Οι ήρωες της Επανάστασης του 1821 από τα Μεσόγεια
Οι ήρωες της Επανάστασης του 1821 από τα Μεσόγεια.
Μπορεί να μας είναι περισσότερο οικεία και γνωστά κάποια πολύ σπουδαία ονόματα όπως ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο Αθανάσιος Διάκος
και πολλοί ακόμα ήρωες, όμως υπήρχαν και κάποιοι που έχουν ακουστεί λιγότερο, μα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στα γεγονότα.
Σε αυτό το άρθρο θα επικεντρωθούμε στους ήρωες της Επανάστασης του 1821 από τα Μεσόγεια,
γενικά και λίγο πιο αναλυτικά στον Γιάννη Ντάβαρη και τον ανιψιό του Αναγνώστη Ντάβαρη Ιωάννη.
Τα Μεσόγεια συμμετείχαν ενεργά στον ξεσηκωμό του ’21, όπως άλλωστε όλοι οι Έλληνες Αρβανίτες, που αποτέλεσαν τον κορμό της εξέγερσης κατά των Τούρκων.
Ξεσηκώθηκαν λίγες μέρες μετά την πρώτη ανταρσία στην Αττική, η οποία έγινε στη Χασιά στις 25 Απριλίου 1821 με ηγέτη το σπουδαίο οπλαρχηγό και μυημένο Φιλικό, Μελέτη Βασιλείου.
Ανάμεσα στους ντόπιους οπλαρχηγούς, δεσπόζουσα μορφή είναι αυτή του Γιάννη Ντάβαρη από το Λιόπεσι (Παιανία), ο οποίος συσπείρωσε τους επαναστάτες της περιοχής.
Οι Μεσογείτες αποτελούσαν ξεχωριστό σώμα υπό την ηγεσία του, έλαβαν μέρος σε πολλά πολεμικά γεγονότα εντός και εκτός Αττικής.
Τα Μεσόγεια των σκληροτράχηλων Αρβανιτών, συμμετείχαν σύσσωμα στην Επανάσταση.
Από τη μελέτη των αρχείων έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής 229 ονόματα αγωνιστών.
Όμως ο αριθμός τους θεωρείται μεγαλύτερος, αφού αφενός είναι φυσικό να μην αναγράφονται όλοι οι νεκροί στα πεδία των μαχών και αφετέρου δεν έχει ολοκληρωθεί η μελέτη του αρχειακού υλικού.
Αναλογικά μεγάλος ο αριθμός αγωνιστών σε σχέση με τον πληθυσμό, είναι στο Λιόπεσι (Παιανία), προφανώς και λόγω του οπλαρχηγού Γιάννη Ντάβαρη.
Ιδιαίτερα μεγάλη θεωρείται επίσης και η συμμετοχή των Σπάτων, αφού με 28 οικογένειες, αναφέρονται 29 αγωνιστές!
Προσωπικότητες με έντονη αγωνιστική παρουσία στα Σπάτα, είναι ο μοναχός Χουντουμάδης,
ο παπά Ελευθέριος Βουδουνιώτης και τα αδέλφια Ιωάννης και Σωτήριος Δημητρίου.
Στον κατάλογο των Σπαταναίων πολεμιστών του ’21, συναντώνται επίσης τα επώνυμα Κανάκης, Κατζήκας, Κόλιας,
Κώστα, Μαργέτη, Μάρκος, Μάρκου, Μπέκας, Πανούτζος, Παπαγιάννης, Παππάς, Σιδέρης, Φράγγος.
Γιάννης Ντάβαρης
Ο Γιάννης Ντάβαρης υπήρξε πρόκριτος ( δηλαδή, τοπικός άρχοντας των χριστιανικών κοινοτήτων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) στην περιοχή της Παιανίας,
που τότε έφερε το όνομα Λιόπεσι, και πρωτοκαπετάνιος των Μεσογείων Αττικής στην Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Γεννήθηκε κάποια στιγμή μεταξύ του 1775 και του 1780 και ήταν γιος του Σταύρου Ντάβαρη.
Αδερφός του ήταν ο παπάς Νικολός Ντάβαρης, πρόκριτος, μέλος της Φιλικής Εταιρείας και αντιπρόσωπος των Μεσογειτών στην δημογεροντία των Αθηνών.
Από αυτόν έμαθε ανάγνωση και γραφή, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και εν τέλει στα 1819 τον διαδέχθηκε ως προεστώς των Μεσογειτών στην αθηναϊκή δημογεροντία.
Τότε ήταν που ξεκίνησε τις διεργασίες για την προετοιμασία των Μεσογειτών στον αγώνα της Επανάστασης.
Το 1821 τον βρίσκει να έχει ήδη στρατολογήσει ικανό σώμα ενόπλων.
Με αυτό συμμετέχει ως πρωτοκαπετάνιος των χωριών της Αττικής –
μαζί με τους οπλαρχηγούς Μελέτη Βασιλείου από τη Χασιά και Αναγνώστη Κιουρκατιώτη από το Μενίδι – στην απελευθέρωση των Αθηνών και την πρόσκαιρη πολιορκία της Ακρόπολης.
Έκτοτε συνέχισε να μάχεται υπό τον Οδυσσέα Ανδρούτσο (μάχη του Δαδίου, κ.α.) και Γιάννη Γκούρα και ύστερα από αγώνες και φονικές μάχες πολλών μηνών στην Αττική
με τα στρατεύματα του Ομέρ Βρυώνη, ο ηρωικός Ντάβαρης ευρίσκεται μαζί με άλλους δεκατρείς καπεταναίους πάνω στην Ακρόπολη, που παραδόθηκε τελικά στους Έλληνες πολιορκητές στις 10 Ιουνίου 1822.
Ευρισκόμενος σε μια ηλικία που για τα δεδομένα της εποχής ήταν μεγάλη, ο Ντάβαρης παραδίδει την αρχηγία του μεσογείτικου πολεμικού σώματος
στον συμπολεμιστή ανιψιό του Αναγνώστη Ντάβαρη Ιωάννη, επίσης φημισμένο οπλαρχηγό της Αττικής και μετέπειτα βαθμοφόρο υπολοχαγό της φάλαγγας.
Το 1827 ύστερα από την κυριαρχία του Κιουταχή στην Αττικοβοιωτία και την ανακατάληψη της Ακρόπολης από τους Τούρκους ο Γιάννης Ντάβαρης ακολούθησε τη φυγή των κατοίκων στα νησιά του Αργοσαρωνικού,
όπου και πέθανε – κατά βάσιμη εκδοχή στον Πόρο – μετά την απελευθέρωση μεταξύ 1831- 32.
Το 2004 ο δήμος Παιανίας, τιμώντας τη μνήμη του ανήγειρε ανδριάντα του Ντάβαρη στην κεντρική πλατεία του.
Αναγνώστης – Ντάβαρης Ιωάννης
Ο Αναγνώστης Ντάβαρης Ιωάννης, γνωστός και ως «Τάβαρις» και «Δάβαρης» έζησε από το 1799 έως το 1866.
Ήταν πρόκριτος του χωριού Λιόπεσι, την σημερινή Παιανία και οπλαρχηγός των Μεσογείων της Αττικής στην Ελληνική Επανάσταση.
Ήταν γιός του παπά Νικολού Ντάβαρη, αντιπρόσωπου των Μεσογειτών στη δημογεροντία των Αθηνών.
Θειος του, αδελφός του πατέρα του, ήταν ο οπλαρχηγός Γιάννης Ντάβαρης, από το οποίο μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και στρατεύθηκε.
Ακολούθησε τον θείο του ως πρωτοπαλίκαρό του το 1821 στην απελευθέρωση των Αθηνών και την πρόσκαιρη πολιορκία της Ακρόπολης καθώς και στην νικηφόρα πολιορκία της Ακρόπολης το 1822.
Έκτοτε διαδέχθηκε ως οπλαρχηγός το θείο του και πολέμησε με το ασκέρι του υπό τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και τον Γιάννη Γκούρα στην Αττικοβοιωτία
(Δαδί, Χαλάνδρι – «Παλιογέφυρο» Αμαρουσίου – Χαϊδάρι, Μαραθώνα, Γέρακα) και στην πολιορκία της Ακρόπολης το 1826 – 1827, όπου και τραυματίσθηκε δύο φορές.
Το 1827 ύστερα από την κυριαρχία του Κιουταχή και την ανακατάληψη της Ακρόπολης από τους τούρκους ο Αναγνώστης ακολούθησε το θείο του στη φυγή των κατοίκων στα νησιά του Αργοσαρωνικού
απ’ όπου και επανήλθε στο Λιόπεσι περίπου το 1831 – 32.
Το 1839 με 1842 θητεύει Δήμαρχος Μυρ(ρ)ινούντος
(δηλαδή στην συνένωση των χωριών των Μεσογείων Κόκλα, Καρελλά, Κάντζα, Παπαγγελάκη, Γιαλού, Χαρβάτι, Ντράφι, με πρωτεύουσα το Λιόπεσι)
και την περίοδο 1842 με 1846 υπήρξε Δήμαρχος Κεκρωπίας (σημερινό Κορωπί).
Διατηρεί σχέσεις με το στρατηγό Μακρυγιάννη, παίρνει μέρος στην προπαρασκευή της Επανάστασης της 3ης Σεπτεμβρίου 1843
και στα 1852 συμμετέχει ως επικεφαλής αποσπασμάτων στη δίωξη της ληστείας στην Αττική.
Η πολιτεία του απένειμε το 1844 το βαθμό του Υπολοχαγού της Φάλαγγος
και τον τίμησε με το “Χαλκούν Παράσημον” στις 20.05.1841 και το “Αργυρούν Νομισματόσημον” στις 17.05.1844, του Βασιλέως Όθωνος.
Μετά το 1860 εφησυχάζει στο Λιόπεσι και την 1η Φεβρουαρίου 1866 έφυγε από τη ζωή.
Η κηδεία του έγινε στη «Χριστουγέννηση»,
με παλλαϊκή συγκέντρωση απ΄ όλα τα μέρη της Αττικής, την Αθήνα, το Μενίδι, τη Χασιά και την Κούλουρη
και ακολούθησε τιμητική πομπή της ταφής του στο τότε κοιμητήριο της Αγίας Παρασκευής του χωριού του.
Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από το διαδίκτυο.
Κάναμε προσπάθεια να διασταυρώσουμε τις πληροφορίες από πολλές πηγές και ελπίζουμε ότι καταφέραμε ένα καλό αποτέλεσμα για να αποδώσουμε την πρέπουσα τιμή.
Οι ήρωες της Επανάστασης του 1821 από τα Μεσόγεια.
Περισσότερα σχετικά άρθρα μπορείτε να βρείτε στην κατηγορία μας εδώ (κλικ στον σύνδεσμο).
